Ταξιδιωτικός οδηγός της Αρκαδίας
Φαγητό
Ζεστή, απλή, με παραδοσιακή διακόσμηση και τοπικά αρχιτεκτονικά στοιχεία, η ταβέρνα προσελκύει επισκέπτες από όλη την γύρω περιοχή αλλά και την Αθήνα. Άψογη εξυπηρέτηση από τον Βασίλη και τον Δημήτρη, που φροντίζουν για την απόλαυση όλων των επισκεπτών ενώ ο Κώστας με την μητέρα του εξασφαλίζουν την ποιότητα και την αγνότητα των φαγητών, ακολουθώντας πάντα τις τοπικές παραδοσιακές συνταγές, μαγειρεμένες με αγνά υλικά απο το μποστάνι της οικογένειας και με μυστικά καλά διατηρημένα στον χρόνο.
Το Χάνι της Κανδύλας
Ethniki Odos Nemeas LevidiouΖεστή, απλή, με παραδοσιακή διακόσμηση και τοπικά αρχιτεκτονικά στοιχεία, η ταβέρνα προσελκύει επισκέπτες από όλη την γύρω περιοχή αλλά και την Αθήνα. Άψογη εξυπηρέτηση από τον Βασίλη και τον Δημήτρη, που φροντίζουν για την απόλαυση όλων των επισκεπτών ενώ ο Κώστας με την μητέρα του εξασφαλίζουν την ποιότητα και την αγνότητα των φαγητών, ακολουθώντας πάντα τις τοπικές παραδοσιακές συνταγές, μαγειρεμένες με αγνά υλικά απο το μποστάνι της οικογένειας και με μυστικά καλά διατηρημένα στον χρόνο.
Πολύ νόστιμα φαγητά, ειδικά τα κρεατικα, σε ενα πολυ ομορφο και παραδοσιακα στολισμενο χωρο! Το συνιστω σε οικογενειες με παιδια οπου θελουν να βλεπουν το βουνο απολαμβανοντας ενα πολυ νοστιμο γευμα!
Greek Tavern Tsiolis
Πολύ νόστιμα φαγητά, ειδικά τα κρεατικα, σε ενα πολυ ομορφο και παραδοσιακα στολισμενο χωρο! Το συνιστω σε οικογενειες με παιδια οπου θελουν να βλεπουν το βουνο απολαμβανοντας ενα πολυ νοστιμο γευμα!
Σπιτικό φαγητό, νόστιμο σε ένα ζεστό περιβάλλον με πολύ ευγενικούς ανθρώπους. Μεγάλη ποικιλία πιάτων που σερβίρονται σε πολύ λογικές τιμές.
Παραδοσιακη ταβερνα ο Μαργιωλας
Σπιτικό φαγητό, νόστιμο σε ένα ζεστό περιβάλλον με πολύ ευγενικούς ανθρώπους. Μεγάλη ποικιλία πιάτων που σερβίρονται σε πολύ λογικές τιμές.
Χασαποταβέρνα "Ο Ιωσήφ" .
Η καλύτερη ταβέρνα για κρέας στην περιοχη απο ζώα που εκτρέφουν οι ίδιοι,με ομορφη σχάρα, αγρια χόρτα και κηπευτικά απο το περιβόλι τους.Ευγενέστατοι οικογενειακώς.Τιμές ικανοποιητικές.
Magouliana
Χασαποταβέρνα "Ο Ιωσήφ" .
Η καλύτερη ταβέρνα για κρέας στην περιοχη απο ζώα που εκτρέφουν οι ίδιοι,με ομορφη σχάρα, αγρια χόρτα και κηπευτικά απο το περιβόλι τους.Ευγενέστατοι οικογενειακώς.Τιμές ικανοποιητικές.
Αξιοθέατα
Χτισμένη σε υψόμετρο 1.100 μέτρων, κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης είχε γίνει η αγαπημένη κρυψώνα και το βασικό κέντρο εξορμήσεων του μεγάλου Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Το σημερινό της όνομα είναι σλαβικής προέλευσης, σημαίνει «τόπος σκιερός και δασώδης» και οφείλεται στην ορεινή και ιδιαίτερη φύση του αρκαδικού τοπίου.
Πάντως, σύμφωνα με τη μυθολογία η Στεμνίτσα χτίστηκε από τον Υψούντα, γιο του Αρκάδα βασιλιά Λυκάονα, και ονομάστηκε Υψούς: όνομα με το οποίο είναι μέχρι και σήμερα γνωστή. Ο επισκέπτης του χωριού μπορεί να απολαύσει τις βόλτες του στα πέτρινα καλντερίμια ακολουθώντας διαδρομές που ξεκινούν από τη γραφική κεντρική πλατεία και περνούν δίπλα από κάποια επιβλητικά πυργόσπιτα και κάτω από καστανιές, καρυδιές και κερασιές. Μία τέτοια χαρακτηριστική διαδρομή είναι και αυτή προς το ύψωμα με το Ηρώον των αγωνιστών του 1821.
7 locals recommend
Stemnitsa
Χτισμένη σε υψόμετρο 1.100 μέτρων, κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης είχε γίνει η αγαπημένη κρυψώνα και το βασικό κέντρο εξορμήσεων του μεγάλου Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Το σημερινό της όνομα είναι σλαβικής προέλευσης, σημαίνει «τόπος σκιερός και δασώδης» και οφείλεται στην ορεινή και ιδιαίτερη φύση του αρκαδικού τοπίου.
Πάντως, σύμφωνα με τη μυθολογία η Στεμνίτσα χτίστηκε από τον Υψούντα, γιο του Αρκάδα βασιλιά Λυκάονα, και ονομάστηκε Υψούς: όνομα με το οποίο είναι μέχρι και σήμερα γνωστή. Ο επισκέπτης του χωριού μπορεί να απολαύσει τις βόλτες του στα πέτρινα καλντερίμια ακολουθώντας διαδρομές που ξεκινούν από τη γραφική κεντρική πλατεία και περνούν δίπλα από κάποια επιβλητικά πυργόσπιτα και κάτω από καστανιές, καρυδιές και κερασιές. Μία τέτοια χαρακτηριστική διαδρομή είναι και αυτή προς το ύψωμα με το Ηρώον των αγωνιστών του 1821.
Η Δημητσάνα είναι χτισμένη σε μια ορεινή τοποθεσία, πάνω σε λoφοράχη και σε υψόμετρο 946 μέτρων,[1] από τη μεσημβρινή πλευρά της οποίας παρέχεται θαυμάσια θέα της πεδιάδας της Μεγαλόπολης και του Ταΰγετου. Αποτελεί έδρα του διευρυμένου δήμου Γορτυνίας, ενώ μέχρι πρόσφατα ήταν έδρα του Δήμου Δημητσάνας. Η ιστορία της αρχίζει κατά τους Ομηρικούς χρόνους, όταν στη θέση της βρισκόταν η μικρή αρκαδική πόλη Τεύθις.
Αποτελεί κοινότητα μαζί με τα χωριά Παλαιοχώρι, Καρκαλού και τις μονές Αιμυαλών - Φιλοσόφου, με συνολικό πληθυσμό 740 κατ. Προπολεμικά η Δημητσάνα είχε διπλάσιο πληθυσμό,το 1960 είχε 2.000, αλλά πολλοί Δημητσανίτες μετανάστευσαν κι εγκαταστάθηκαν στην Αμερική, την Αυστραλία και αλλού.
Η Δημητσάνα στα χρόνια της Οθωμανοκρατίας διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο με το «κρυφό σχολειό» και το 1821 με το «Δημητσανίτικο μπαρούτι» που παρασκεύαζε. Είναι πατρίδα του Εθνομάρτυρα Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄, του οποίου το άγαλμα δεσπόζει στην κεντρική πλατεία του χωριού, που υπήρξε δωρεά του Μαρασλή, και του Μητροπολίτη Παλαιών Πατρών Γερμανού, όπου αμφοτέρων οι οικίες διασώζονται.
Στο μουσείο της Δημητσάνας που στεγάζεται στη Βιβλιοθήκη, εκτίθενται υφαντά, αργαλειοί, είδη λαϊκής τέχνης και αρχαιολογική συλλογή. Λίγο έξω από τη Δημητσάνα βρίσκεται και το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης, που στόχο έχει την ανάδειξη των παραδοσιακών υδροκίνητων εγκαταστάσεων που παλιότερα ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένες στην περιοχή.
15 locals recommend
Dimitsana
Η Δημητσάνα είναι χτισμένη σε μια ορεινή τοποθεσία, πάνω σε λoφοράχη και σε υψόμετρο 946 μέτρων,[1] από τη μεσημβρινή πλευρά της οποίας παρέχεται θαυμάσια θέα της πεδιάδας της Μεγαλόπολης και του Ταΰγετου. Αποτελεί έδρα του διευρυμένου δήμου Γορτυνίας, ενώ μέχρι πρόσφατα ήταν έδρα του Δήμου Δημητσάνας. Η ιστορία της αρχίζει κατά τους Ομηρικούς χρόνους, όταν στη θέση της βρισκόταν η μικρή αρκαδική πόλη Τεύθις.
Αποτελεί κοινότητα μαζί με τα χωριά Παλαιοχώρι, Καρκαλού και τις μονές Αιμυαλών - Φιλοσόφου, με συνολικό πληθυσμό 740 κατ. Προπολεμικά η Δημητσάνα είχε διπλάσιο πληθυσμό,το 1960 είχε 2.000, αλλά πολλοί Δημητσανίτες μετανάστευσαν κι εγκαταστάθηκαν στην Αμερική, την Αυστραλία και αλλού.
Η Δημητσάνα στα χρόνια της Οθωμανοκρατίας διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο με το «κρυφό σχολειό» και το 1821 με το «Δημητσανίτικο μπαρούτι» που παρασκεύαζε. Είναι πατρίδα του Εθνομάρτυρα Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄, του οποίου το άγαλμα δεσπόζει στην κεντρική πλατεία του χωριού, που υπήρξε δωρεά του Μαρασλή, και του Μητροπολίτη Παλαιών Πατρών Γερμανού, όπου αμφοτέρων οι οικίες διασώζονται.
Στο μουσείο της Δημητσάνας που στεγάζεται στη Βιβλιοθήκη, εκτίθενται υφαντά, αργαλειοί, είδη λαϊκής τέχνης και αρχαιολογική συλλογή. Λίγο έξω από τη Δημητσάνα βρίσκεται και το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης, που στόχο έχει την ανάδειξη των παραδοσιακών υδροκίνητων εγκαταστάσεων που παλιότερα ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένες στην περιοχή.
Η Μονή Τιμίου Προδρόμου Αρκαδίας ιδρύθηκε, σύμφωνα με την παράδοση, τον 8ο αιώνα. Εκεί, ίσως υπήρξε κατά τα αρχαία χρόνια, βωμός και σπήλαιο του θεού Πάνα, το οποίο είδε ο Παυσανίας στα αριστερά του δρόμου που ένωνε την Αρχαία Τεγέα με την Λακεδαίμονα. Από μεταγενέστερη επιγραφή στην είσοδο του μοναστηριού, η ιστορική του παρουσία ξεκινά το 1126. Σύμφωνα με την παράδοση, όταν χτιζόταν το μοναστήρι, ένας μάστορας γκρεμίστηκε μαζί με ένα πελεκημένο λιθάρι. Όταν οι υπόλοιποι κατέβηκαν για να τον μαζέψουν, τον είδαν να ανεβαίνει το μονοπάτι με το λιθάρι στον ώμο.
Κατά την Επανάσταση του 1821, το μοναστήρι, λόγω της απρόσιτης του θέσης, χρησίμευσε ως ορμητήριο εναντίον των Τούρκων, ως στρατιωτικό νοσομοκείο, αλλά και ως καταφύγιο του άμαχου πληθυσμού. Τον Μάϊο του 1821, οι μοναχοί συμμετείχαν ενεργά στις μάχες των Δολιανών και των Βερβένων. Το 1826, ο Ιμπραήμ Πασάς πολιόρκησε 2 φορές την μονή, χωρίς αποτέλεσμα. Η μονή Προδρόμου, ήταν ενοριακή και υπαγόταν στην Μητρόπολη Άργους και Ναυπλίου. Σήμερα η μονή είναι ανδρική και υπάγεται στην Μητρόπολη Μαντινείας και Κυνουρίας.
Moni Timiou Prodromou / Monastery of St John the Baptist
ArkadiasΗ Μονή Τιμίου Προδρόμου Αρκαδίας ιδρύθηκε, σύμφωνα με την παράδοση, τον 8ο αιώνα. Εκεί, ίσως υπήρξε κατά τα αρχαία χρόνια, βωμός και σπήλαιο του θεού Πάνα, το οποίο είδε ο Παυσανίας στα αριστερά του δρόμου που ένωνε την Αρχαία Τεγέα με την Λακεδαίμονα. Από μεταγενέστερη επιγραφή στην είσοδο του μοναστηριού, η ιστορική του παρουσία ξεκινά το 1126. Σύμφωνα με την παράδοση, όταν χτιζόταν το μοναστήρι, ένας μάστορας γκρεμίστηκε μαζί με ένα πελεκημένο λιθάρι. Όταν οι υπόλοιποι κατέβηκαν για να τον μαζέψουν, τον είδαν να ανεβαίνει το μονοπάτι με το λιθάρι στον ώμο.
Κατά την Επανάσταση του 1821, το μοναστήρι, λόγω της απρόσιτης του θέσης, χρησίμευσε ως ορμητήριο εναντίον των Τούρκων, ως στρατιωτικό νοσομοκείο, αλλά και ως καταφύγιο του άμαχου πληθυσμού. Τον Μάϊο του 1821, οι μοναχοί συμμετείχαν ενεργά στις μάχες των Δολιανών και των Βερβένων. Το 1826, ο Ιμπραήμ Πασάς πολιόρκησε 2 φορές την μονή, χωρίς αποτέλεσμα. Η μονή Προδρόμου, ήταν ενοριακή και υπαγόταν στην Μητρόπολη Άργους και Ναυπλίου. Σήμερα η μονή είναι ανδρική και υπάγεται στην Μητρόπολη Μαντινείας και Κυνουρίας.
Το πιο ζωντανό και τουριστικά αναπτυγμένο κεφαλοχώρι του Μαινάλου, 38 χλμ. βορειοδυτικά της Τρίπολης, και μια από τις δημοφιλέστερες βάσεις για σκι ή εξορμήσεις στην ορεινή Αρκαδία. Στα δρομάκια του χωριού, όπου κυριαρχούν τα σπίτια από ντόπιο μαύρο μάρμαρο (πολλά από τα οποία αγοράστηκαν και αναστυλώθηκαν τη δεκαετία του ’90 από επώνυμους Αθηναίους), και γύρω από την πλατεία θα βρείτε καλές ταβέρνες, cafes-μπαράκια και μαγαζιά με ξυλόγλυπτα και τοπικά προϊόντα (κυρίως τυροκομικά και ζυμαρικά). Από τα πιο δημοφιλή σημεία για περίπατο ο ρομαντικός Δρόμος της Αγάπης, ανάμεσα στις δεντροστοιχίες. Στρατηγικά τοποθετημένη, η Βυτίνα συνδυάζει εύκολη πρόσβαση στο χιονοδρομικό, αλλά και στα χωριά του Μαινάλου και της Γορτυνίας, όπως η Στεμνίτσα, η Δημητσάνα και τα Λαγκάδια.
15 locals recommend
Vytina
Το πιο ζωντανό και τουριστικά αναπτυγμένο κεφαλοχώρι του Μαινάλου, 38 χλμ. βορειοδυτικά της Τρίπολης, και μια από τις δημοφιλέστερες βάσεις για σκι ή εξορμήσεις στην ορεινή Αρκαδία. Στα δρομάκια του χωριού, όπου κυριαρχούν τα σπίτια από ντόπιο μαύρο μάρμαρο (πολλά από τα οποία αγοράστηκαν και αναστυλώθηκαν τη δεκαετία του ’90 από επώνυμους Αθηναίους), και γύρω από την πλατεία θα βρείτε καλές ταβέρνες, cafes-μπαράκια και μαγαζιά με ξυλόγλυπτα και τοπικά προϊόντα (κυρίως τυροκομικά και ζυμαρικά). Από τα πιο δημοφιλή σημεία για περίπατο ο ρομαντικός Δρόμος της Αγάπης, ανάμεσα στις δεντροστοιχίες. Στρατηγικά τοποθετημένη, η Βυτίνα συνδυάζει εύκολη πρόσβαση στο χιονοδρομικό, αλλά και στα χωριά του Μαινάλου και της Γορτυνίας, όπως η Στεμνίτσα, η Δημητσάνα και τα Λαγκάδια.
Ο πρώτος που αντίκρισε το πανέμορφο σπήλαιο ήταν ο Γάλλος αρχαιολόγος Γουστάβος Φουζέρ το 1887 ενώ πραγματοποιούσε ανασκαφές στην αρχαία Μαντινεία. Η πρώτη έρευνα του σπηλαίου έγινε στις 20 Αυγούστου 1892 από ελληνογαλλική αποστολή με υπεύθυνο τον νομομηχανικό Αρκαδίας Νικόλαο Σιδερίδη και δύο Γάλλους μηχανικούς. Η δημοσίευση της μελέτης του για το σπήλαιο και τις καταβόθρες της περιοχής στο γαλλικό επιστημονικό περιοδικό Spelunga το 1911 φέρνει το σπήλαιο στην παγκόσμια δημοσιότητα. Η δημοσίευση αυτή είναι το σπουδαιότερο ελληνικό σπηλαιολογικό άρθρο της εποχής και αποτελεί την αρχή για το ξύπνημα του ενδιαφέροντος της μελέτης των ελληνικών σπηλαίων. Το 1974 πραγματοποιήθηκε νέα ελληνογαλλική αποστολή με υπεύθυνο τον Ι. Ιωάννου και ανακαλύφθηκε και νέο τμήμα του σπηλαίου που ήταν άγνωστο στους πρώτους ερευνητές. Στο σπήλαιο βρέθηκαν ίχνη παλιάς πλημμύρας και πλήθος από θραύσματα ανθρώπινων οστών και κρανίων, σκεπασμένα από λάσπη (πάχους μισού μέτρου) που καλύπτει το δάπεδο του σπηλαίου. Επίσης βρέθηκαν λυχνάρια που πιθανόν να ανήκουν στους ύστερους ελληνικούς χρόνους (4ος & 5ος μ.Χ αιώνας). Στην αίθουσα των «Θαυμασίων» παρουσιάζονται οι σπανιότεροι χρωματισμοί λιθωματικού υλικού από κάθε άλλο γνωστό ελληνικό σπήλαιο. Κόκκινα της φωτιάς, κίτρινα της ώχρας και πρασινογάλαζα ανάμικτα με το κατάλευκο των σταλακτιτών, προσφέρουν ένα μοναδικό θέαμα φυσικής τέχνης.
9 locals recommend
Kapsia Cave
Ο πρώτος που αντίκρισε το πανέμορφο σπήλαιο ήταν ο Γάλλος αρχαιολόγος Γουστάβος Φουζέρ το 1887 ενώ πραγματοποιούσε ανασκαφές στην αρχαία Μαντινεία. Η πρώτη έρευνα του σπηλαίου έγινε στις 20 Αυγούστου 1892 από ελληνογαλλική αποστολή με υπεύθυνο τον νομομηχανικό Αρκαδίας Νικόλαο Σιδερίδη και δύο Γάλλους μηχανικούς. Η δημοσίευση της μελέτης του για το σπήλαιο και τις καταβόθρες της περιοχής στο γαλλικό επιστημονικό περιοδικό Spelunga το 1911 φέρνει το σπήλαιο στην παγκόσμια δημοσιότητα. Η δημοσίευση αυτή είναι το σπουδαιότερο ελληνικό σπηλαιολογικό άρθρο της εποχής και αποτελεί την αρχή για το ξύπνημα του ενδιαφέροντος της μελέτης των ελληνικών σπηλαίων. Το 1974 πραγματοποιήθηκε νέα ελληνογαλλική αποστολή με υπεύθυνο τον Ι. Ιωάννου και ανακαλύφθηκε και νέο τμήμα του σπηλαίου που ήταν άγνωστο στους πρώτους ερευνητές. Στο σπήλαιο βρέθηκαν ίχνη παλιάς πλημμύρας και πλήθος από θραύσματα ανθρώπινων οστών και κρανίων, σκεπασμένα από λάσπη (πάχους μισού μέτρου) που καλύπτει το δάπεδο του σπηλαίου. Επίσης βρέθηκαν λυχνάρια που πιθανόν να ανήκουν στους ύστερους ελληνικούς χρόνους (4ος & 5ος μ.Χ αιώνας). Στην αίθουσα των «Θαυμασίων» παρουσιάζονται οι σπανιότεροι χρωματισμοί λιθωματικού υλικού από κάθε άλλο γνωστό ελληνικό σπήλαιο. Κόκκινα της φωτιάς, κίτρινα της ώχρας και πρασινογάλαζα ανάμικτα με το κατάλευκο των σταλακτιτών, προσφέρουν ένα μοναδικό θέαμα φυσικής τέχνης.
Τα Λαγκάδια Αρκαδίας είναι ένα χωριό στη Γορτυνία, κτισμένο σε απότομη πλαγιά βουνού. Είναι η πατρίδα των Δεληγιανναίων, αλλά και άλλων αγωνιστών του 1821. Ονομαστοί σε όλη την Ελλάδα υπήρξαν οι Λαγκαδινοί κτίστες, με πλούσια αρχιτεκτονική παράδοση, η οποία είναι εμφανής και στο ίδιο το χωριό. Κατά την αρχαιότητα, από την περιοχή περνούσε η οδός που οδηγούσε στην Ολυμπία, όπου διεξάγονταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός.
Lagkadia
Τα Λαγκάδια Αρκαδίας είναι ένα χωριό στη Γορτυνία, κτισμένο σε απότομη πλαγιά βουνού. Είναι η πατρίδα των Δεληγιανναίων, αλλά και άλλων αγωνιστών του 1821. Ονομαστοί σε όλη την Ελλάδα υπήρξαν οι Λαγκαδινοί κτίστες, με πλούσια αρχιτεκτονική παράδοση, η οποία είναι εμφανής και στο ίδιο το χωριό. Κατά την αρχαιότητα, από την περιοχή περνούσε η οδός που οδηγούσε στην Ολυμπία, όπου διεξάγονταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός.
Η Αγία Φωτεινή Μαντίνειας είναι ναός που βρίσκεται απέναντι από τον αρχαιολογικό χώρο της Μαντίνειας στην Αρκαδία. Πρόκειται για αρχιτεκτόνημα που συνδυάζει αρχαιότροπους ρυθμούς με στοιχεία βυζαντινών επιρροών. Η αφιέρωσή του στην Αγία Φωτεινή απηχεί τη σχέση της Αρκαδίας με το φως. Είναι γνωστό πως Λύκαιο όρος σημαίνει φωτεινό, το ίδιο σημαίνει και το όνομα Λυκάων, που είναι ο οικιστής της Αρκαδίας.
Η αγιογράφηση του ναού ακολουθεί το ίδιο πνεύμα, με τα αγιογραφούμενα πρόσωπα να θυμίζουν αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους. Υπάρχουν επίσης κάποιες πολιτιστικές αναφορές στα ιερά της Ίσιδος, που αφθονούσαν στην Αρκαδία. Ο ναός εγκαινιάστηκε το 1972 και το συνολικό αποτέλεσμα αισθητικά έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Στον περιβάλλοντα χώρο υπάρχει ηρώο για να τιμηθούν οι πεσόντες στους πολέμους, το οποίο διέπεται από την ίδια λογική με το ναό. Επίσης υπάρχει το λεγόμενο φρέαρ του Ιακώβ, με περίστυλη κρήνη με ιδιαίτερη κατασκευή.
Church of Agia Fotini Mantineias
Η Αγία Φωτεινή Μαντίνειας είναι ναός που βρίσκεται απέναντι από τον αρχαιολογικό χώρο της Μαντίνειας στην Αρκαδία. Πρόκειται για αρχιτεκτόνημα που συνδυάζει αρχαιότροπους ρυθμούς με στοιχεία βυζαντινών επιρροών. Η αφιέρωσή του στην Αγία Φωτεινή απηχεί τη σχέση της Αρκαδίας με το φως. Είναι γνωστό πως Λύκαιο όρος σημαίνει φωτεινό, το ίδιο σημαίνει και το όνομα Λυκάων, που είναι ο οικιστής της Αρκαδίας.
Η αγιογράφηση του ναού ακολουθεί το ίδιο πνεύμα, με τα αγιογραφούμενα πρόσωπα να θυμίζουν αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους. Υπάρχουν επίσης κάποιες πολιτιστικές αναφορές στα ιερά της Ίσιδος, που αφθονούσαν στην Αρκαδία. Ο ναός εγκαινιάστηκε το 1972 και το συνολικό αποτέλεσμα αισθητικά έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Στον περιβάλλοντα χώρο υπάρχει ηρώο για να τιμηθούν οι πεσόντες στους πολέμους, το οποίο διέπεται από την ίδια λογική με το ναό. Επίσης υπάρχει το λεγόμενο φρέαρ του Ιακώβ, με περίστυλη κρήνη με ιδιαίτερη κατασκευή.
Η παλαιά Μονή Φιλοσόφου είναι η πιο ιστορική και παλαιά μονή της Αρκαδίας και από τα παλαιότερα βυζαντινά μνημεία της Ελλάδας. Ιδρύθηκε το 963 από τον Ιωάννη Λαμπαρδόπουλο από τη Δημητσάνα, τον επονομαζόμενο «φιλόσοφο», ο οποίος ήταν γραμματέας («Πρωτοκρίτης») του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά. Από το προσωνύμιό του πήρε και η Μονή το όνομά της. Είχε χαρακτηριστεί σταυροπηγιακή. Ήταν χτισμένη στο εσωτερικό μιας σπηλιάς, πάνω από μια απόκρημνη χαράδρα και σήμερα διατηρείται μόνο ένα μικρό εκκλησάκι Βυζαντινής τεχνοτροπίας του 10ου αιώνα με τις αξιόλογες τοιχογραφίες του. Είναι ναός εγγεγραμμένος τετράστηλος σταυροειδής με οκτάπλευρο τρούλο. Από την υπόλοιπη μονή σώζονται μόνο ερείπια κελλιών και άλλων κτισμάτων, καθώς και μια στέρνα.
Η παλαιά μονή είναι γνωστή και ως «Κρυφό Σχολειό», γιατί κατά την παράδοση λειτουργούσε εκεί στα χρόνια της Τουρκοκρατίας σχολείο που αργότερα εξελίχθηκε σε σπουδαία ιερατική σχολή που λειτούργησε στη Νέα Μονή. Στη Σχολή αυτή φοίτησε πλήθος δασκάλων, ιερέων, μοναχών, ανωτέρων κληρικών, καθώς και ηγετικές μορφές της Εκκλησίας. Από αυτήν αναδείχτηκαν τέσσερις πατριάρχες Ιεροσολύμων, δύο Οικουμενικοί Πατριάρχες και πολλοί ανώτατοι εκκλησιαστικοί άνδρες (Γρηγόριος ο Ε΄, Παλαιών Πατρών Γερμανός).
Old Monastery Filosofou Παλαιά Μονή Φιλοσόφου
Η παλαιά Μονή Φιλοσόφου είναι η πιο ιστορική και παλαιά μονή της Αρκαδίας και από τα παλαιότερα βυζαντινά μνημεία της Ελλάδας. Ιδρύθηκε το 963 από τον Ιωάννη Λαμπαρδόπουλο από τη Δημητσάνα, τον επονομαζόμενο «φιλόσοφο», ο οποίος ήταν γραμματέας («Πρωτοκρίτης») του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά. Από το προσωνύμιό του πήρε και η Μονή το όνομά της. Είχε χαρακτηριστεί σταυροπηγιακή. Ήταν χτισμένη στο εσωτερικό μιας σπηλιάς, πάνω από μια απόκρημνη χαράδρα και σήμερα διατηρείται μόνο ένα μικρό εκκλησάκι Βυζαντινής τεχνοτροπίας του 10ου αιώνα με τις αξιόλογες τοιχογραφίες του. Είναι ναός εγγεγραμμένος τετράστηλος σταυροειδής με οκτάπλευρο τρούλο. Από την υπόλοιπη μονή σώζονται μόνο ερείπια κελλιών και άλλων κτισμάτων, καθώς και μια στέρνα.
Η παλαιά μονή είναι γνωστή και ως «Κρυφό Σχολειό», γιατί κατά την παράδοση λειτουργούσε εκεί στα χρόνια της Τουρκοκρατίας σχολείο που αργότερα εξελίχθηκε σε σπουδαία ιερατική σχολή που λειτούργησε στη Νέα Μονή. Στη Σχολή αυτή φοίτησε πλήθος δασκάλων, ιερέων, μοναχών, ανωτέρων κληρικών, καθώς και ηγετικές μορφές της Εκκλησίας. Από αυτήν αναδείχτηκαν τέσσερις πατριάρχες Ιεροσολύμων, δύο Οικουμενικοί Πατριάρχες και πολλοί ανώτατοι εκκλησιαστικοί άνδρες (Γρηγόριος ο Ε΄, Παλαιών Πατρών Γερμανός).
Στα δρόμο που ενώνει τη Στεμνίτσα με τη Δημητσάνα, χτισμένη στους πρόποδες της Κλινίτσας, σε μια καταπράσινη χαράδρα που σχηματίζει το Ζυγοβιστινόρεμα βρίσκεται η ιστορική Μονή Αιμυαλών αφιερωμένη στη γέννηση της Θεοτόκου.
Ιδρύθηκε στα τέλη του 16ου- αρχές του 17ου αιώνα και σήμερα αποτελείται από δύο οικοδομήματα που σχηματίζουν «Τ» στην κοιλότητα του βράχου πάνω στην οποία είναι χτισμένη. Σύμφωνα με τις δύο επικρατέστερες εκδοχές πήρε το όνομά της είτε από τα σαλιγκάρια που υπάρχουν σε αφθονία στην περιοχή, που στη μανιάτικα ονομάζονται «αιμυαλοί» είτε από τον τόπο καταγωγής των ιδρυτών της, οι οποίοι κατάγονταν από τους Αιμυαλούς Μεσσηνίας. Στη Μονή φυλάσσονται εκκλησιαστικά κειμήλια σημαντικής αξίας και ξυλόγλυπτο τέμπλο που χρονολογείται στα 1632 μ.Χ.
Μονή Αιμυαλών
Eparchiaki Odos Kato Davias - DimitsanasΣτα δρόμο που ενώνει τη Στεμνίτσα με τη Δημητσάνα, χτισμένη στους πρόποδες της Κλινίτσας, σε μια καταπράσινη χαράδρα που σχηματίζει το Ζυγοβιστινόρεμα βρίσκεται η ιστορική Μονή Αιμυαλών αφιερωμένη στη γέννηση της Θεοτόκου.
Ιδρύθηκε στα τέλη του 16ου- αρχές του 17ου αιώνα και σήμερα αποτελείται από δύο οικοδομήματα που σχηματίζουν «Τ» στην κοιλότητα του βράχου πάνω στην οποία είναι χτισμένη. Σύμφωνα με τις δύο επικρατέστερες εκδοχές πήρε το όνομά της είτε από τα σαλιγκάρια που υπάρχουν σε αφθονία στην περιοχή, που στη μανιάτικα ονομάζονται «αιμυαλοί» είτε από τον τόπο καταγωγής των ιδρυτών της, οι οποίοι κατάγονταν από τους Αιμυαλούς Μεσσηνίας. Στη Μονή φυλάσσονται εκκλησιαστικά κειμήλια σημαντικής αξίας και ξυλόγλυπτο τέμπλο που χρονολογείται στα 1632 μ.Χ.
Από το Λιμποβίσι καταγόταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, καθώς η οικογένειά του ζούσε εδώ για δώδεκα γενιές. Πρώτος έφτασε κυνηγημένος ο προπάτορας του Θεόδωρου, ο Τριανταφυλλάκος Τσεργίνης.
Υπήρξε μεγάλη και τρανή επικράτεια, ένα πραγματικό οχυρό. Η ύπαρξη του οικισμού μαρτυρείται ήδη από την Ενετοκρατία και μάλιστα με ευάριθμους κατοίκους, κοντά στους 500. Κατά την δεύτερη Τουρκοκρατία της Πελοποννήσου το Λιμποβίσι αναφέρεται ότι υπαγόταν διοικητικά στο Βιλαέτι της Καρύταινας. Μετά την Επανάσταση του 1821, οι κάτοικοι εγκατέλειψαν το χωριό και εγκαταστάθηκαν στη Κατσίμπαλη.
Σήμερα ο περιβάλλων χώρος έχει αναδιαμορφωθεί με δαπάνες του Παναγιώτη Αγγελόπουλου. Το αναστηλωμένο κτίριο λειτουργεί ως μουσείο της οικογένειας και της Ελληνικής Επανάστασης, είναι κτισμένο δίπλα στο παλιό πατρικό σπίτι του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και είναι αντίγραφο του παραδοσιακού κολοκοτρωνέικου σπιτιού. Ακόμη έχει αναστηλωθεί και παρακείμενη εκκλησία του Ιωάννη Προδρόμου.
Στην πλατεία του χωριού υπάρχουν πηγές. Το πλάτωμά του αγναντεύει το Μαίναλο και το ιερό Αρκουδόρεμα, το καταφύγιο της Άρκτου των Αρκάδων. Στο Λιμποβίσι πραγματοποιείται στις 28 Αυγούστου κάθε έτους πανηγύρι προς τιμήν του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου.
Πολύ κοντά στο Λιμποβίσι, βρίσκεται το επίσης εγκαταλελειμμένο χωριό Αρκουδόρεμα (κοιτίδα της οικογένειας «Μπλάνας»), εκεί όπου πριν από την έναρξη της Επανάστασης του 1821, είχαν τα λημέρια τους οι Κολοκοτρωναίοι.
Limpovisiou
LimpovisiouΑπό το Λιμποβίσι καταγόταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, καθώς η οικογένειά του ζούσε εδώ για δώδεκα γενιές. Πρώτος έφτασε κυνηγημένος ο προπάτορας του Θεόδωρου, ο Τριανταφυλλάκος Τσεργίνης.
Υπήρξε μεγάλη και τρανή επικράτεια, ένα πραγματικό οχυρό. Η ύπαρξη του οικισμού μαρτυρείται ήδη από την Ενετοκρατία και μάλιστα με ευάριθμους κατοίκους, κοντά στους 500. Κατά την δεύτερη Τουρκοκρατία της Πελοποννήσου το Λιμποβίσι αναφέρεται ότι υπαγόταν διοικητικά στο Βιλαέτι της Καρύταινας. Μετά την Επανάσταση του 1821, οι κάτοικοι εγκατέλειψαν το χωριό και εγκαταστάθηκαν στη Κατσίμπαλη.
Σήμερα ο περιβάλλων χώρος έχει αναδιαμορφωθεί με δαπάνες του Παναγιώτη Αγγελόπουλου. Το αναστηλωμένο κτίριο λειτουργεί ως μουσείο της οικογένειας και της Ελληνικής Επανάστασης, είναι κτισμένο δίπλα στο παλιό πατρικό σπίτι του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και είναι αντίγραφο του παραδοσιακού κολοκοτρωνέικου σπιτιού. Ακόμη έχει αναστηλωθεί και παρακείμενη εκκλησία του Ιωάννη Προδρόμου.
Στην πλατεία του χωριού υπάρχουν πηγές. Το πλάτωμά του αγναντεύει το Μαίναλο και το ιερό Αρκουδόρεμα, το καταφύγιο της Άρκτου των Αρκάδων. Στο Λιμποβίσι πραγματοποιείται στις 28 Αυγούστου κάθε έτους πανηγύρι προς τιμήν του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου.
Πολύ κοντά στο Λιμποβίσι, βρίσκεται το επίσης εγκαταλελειμμένο χωριό Αρκουδόρεμα (κοιτίδα της οικογένειας «Μπλάνας»), εκεί όπου πριν από την έναρξη της Επανάστασης του 1821, είχαν τα λημέρια τους οι Κολοκοτρωναίοι.
Το Χρυσοβίτσι είναι από τα πιο ιστορικά χωριά της Αρκαδίας. Ως οργανωμένος οικισμός υπάρχει ήδη από το 15ο αιώνα. Γύρω στα 1700, αναφέρεται σαν Chrissovizzi σε ενετική απογραφή και λίγο αργότερα σαν παραφθαρμένο σε Ξοβίτζι σε πατριαρχικό έγγραφο ή Ξωβίτσι.
Το χωριό υπήρξε κέντρο δράσης των επαναστατών του 1821. Βρίσκεται κοντά στά Κολοκοτρωνέικα χωριά, Αρκουδόρεμα και Λιμποβίσι. Εδώ είχε το ιδιαίτερο γραφείο του ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης με γραμματέα του τον Αναγνώστη Ζαφειρόπουλο από το Ζυγοβίτσι. Πολλοί αγωνιστές είχαν σαν γενέτειρά τους το Χρυσοβίτσι, όπως ο ξακουστός Κουντάνης, ξάδερφος του Κολοκοτρώνη.
Chrysovitsi
Το Χρυσοβίτσι είναι από τα πιο ιστορικά χωριά της Αρκαδίας. Ως οργανωμένος οικισμός υπάρχει ήδη από το 15ο αιώνα. Γύρω στα 1700, αναφέρεται σαν Chrissovizzi σε ενετική απογραφή και λίγο αργότερα σαν παραφθαρμένο σε Ξοβίτζι σε πατριαρχικό έγγραφο ή Ξωβίτσι.
Το χωριό υπήρξε κέντρο δράσης των επαναστατών του 1821. Βρίσκεται κοντά στά Κολοκοτρωνέικα χωριά, Αρκουδόρεμα και Λιμποβίσι. Εδώ είχε το ιδιαίτερο γραφείο του ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης με γραμματέα του τον Αναγνώστη Ζαφειρόπουλο από το Ζυγοβίτσι. Πολλοί αγωνιστές είχαν σαν γενέτειρά τους το Χρυσοβίτσι, όπως ο ξακουστός Κουντάνης, ξάδερφος του Κολοκοτρώνη.
Η Καρύταινα είναι ανακηρυγμένος παραδοσιακός οικισμός, καθώς διατηρεί το χρώμα της μεσαιωνικής καστροπολιτείας. Κύριο αξιοθέατο είναι το κάστρο της, χτισμένο στην κορυφή του λόφου πάνω από τον οικισμό. Έχει μήκος που ξεπερνά τα 110 μέτρα και πλάτος που ξεπερνά τα 40. Τα τείχη του φτάνουν σε ύψος μέχρι τα 7 μέτρα και σε πλάτος μέχρι τα 2.[1] Κοντά στην Καρύταινα ρέει ο ποταμός Αλφειός, ο οποίος σχηματίζει στα δυτικά της Καρύταινας μεγάλο φαράγγι, συμβάλλοντας στη φυσική οχύρωση της περιοχής. Πάνω στον Αλφειό, κοντά στην Καρύταινα, διασώζονται δύο παραδοσιακά γεφύρια, το γεφύρι του Κούκου και το γεφύρι της Καρύταινας. Το πρώτο είναι μονότοξο, χτισμένο το 1880 και διασώζεται σήμερα σε καλή κατάσταση.[4] Το δεύτερο ήταν πεντάτοξο, όμως σε μία μάχη την περίοδο του εμφυλίου καταστράφηκε η κύρια καμάρα του και παραμένει έως σήμερα κατεστραμμένο.[5] Δίπλα του διέρχεται ο σύγχρονος αυτοκινητόδρομος που συνδέει την Καρύταινα με την Μεγαλόπολη. Στην περιοχή αυτή λειτουργούσαν στο παρελθόν πολλοί νερόμυλοι, ερείπια των οποίων σώζονται ακόμα. Η Καρύταινα έχει εντυπωσιακή εικόνα όταν την αντικρίζει ο επισκέπτης από μακριά. Παλαιότερα απεικονιζόταν στην μία πλευρά του χαρτονομίσματος των 5.000 δραχμών. Ο συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης, όταν την επισκέφθηκε, την χαρακτήρισε Τολέδο της Ελλάδας.
Karitenas castle
Η Καρύταινα είναι ανακηρυγμένος παραδοσιακός οικισμός, καθώς διατηρεί το χρώμα της μεσαιωνικής καστροπολιτείας. Κύριο αξιοθέατο είναι το κάστρο της, χτισμένο στην κορυφή του λόφου πάνω από τον οικισμό. Έχει μήκος που ξεπερνά τα 110 μέτρα και πλάτος που ξεπερνά τα 40. Τα τείχη του φτάνουν σε ύψος μέχρι τα 7 μέτρα και σε πλάτος μέχρι τα 2.[1] Κοντά στην Καρύταινα ρέει ο ποταμός Αλφειός, ο οποίος σχηματίζει στα δυτικά της Καρύταινας μεγάλο φαράγγι, συμβάλλοντας στη φυσική οχύρωση της περιοχής. Πάνω στον Αλφειό, κοντά στην Καρύταινα, διασώζονται δύο παραδοσιακά γεφύρια, το γεφύρι του Κούκου και το γεφύρι της Καρύταινας. Το πρώτο είναι μονότοξο, χτισμένο το 1880 και διασώζεται σήμερα σε καλή κατάσταση.[4] Το δεύτερο ήταν πεντάτοξο, όμως σε μία μάχη την περίοδο του εμφυλίου καταστράφηκε η κύρια καμάρα του και παραμένει έως σήμερα κατεστραμμένο.[5] Δίπλα του διέρχεται ο σύγχρονος αυτοκινητόδρομος που συνδέει την Καρύταινα με την Μεγαλόπολη. Στην περιοχή αυτή λειτουργούσαν στο παρελθόν πολλοί νερόμυλοι, ερείπια των οποίων σώζονται ακόμα. Η Καρύταινα έχει εντυπωσιακή εικόνα όταν την αντικρίζει ο επισκέπτης από μακριά. Παλαιότερα απεικονιζόταν στην μία πλευρά του χαρτονομίσματος των 5.000 δραχμών. Ο συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης, όταν την επισκέφθηκε, την χαρακτήρισε Τολέδο της Ελλάδας.
Rafting
Ο Λούσιος είναι ο ποταμός όπου ο Δίας έκανε το πρώτο του μπάνιο αμέσως μετά τη γέννησή του. Ο Άλφειός είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Πελοποννήσου και ο ίδιος θεός σύμφωνα με τη μυθολογία. Και τα δύο ποτάμια ρέουν μέσα από ένα εντυπωσιακό φαράγγι, με λευκούς ασβεστολιθικούς βράχους που υψώνονται πάνω από πυκνή βλάστηση. Μέχρι πρόσφατα η δύναμη του ποταμού είχε αξιοποιηθεί από τους κάτοικους της γύρω περιοχής με νερόμυλους χτισμένους στο πλάι του. Οι απότομοι γκρεμοί που υψώνονταν πάνω από τις όχθες παρείχαν καταφύγιο σε ερημίτες και μοναχούς οι οποίοι ζούσαν σε σπηλιές και μοναστήρια χτισμένα στους βράχους. Σε αυτό το μέρος, πραγματοποιείται μια από τις καλύτερες καταβάσεις ποταμού ράφτινγκ σε δύο από τα πιο όμορφα ποτάμια της Ελλάδας.
8 locals recommend
Lousios
Ο Λούσιος είναι ο ποταμός όπου ο Δίας έκανε το πρώτο του μπάνιο αμέσως μετά τη γέννησή του. Ο Άλφειός είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Πελοποννήσου και ο ίδιος θεός σύμφωνα με τη μυθολογία. Και τα δύο ποτάμια ρέουν μέσα από ένα εντυπωσιακό φαράγγι, με λευκούς ασβεστολιθικούς βράχους που υψώνονται πάνω από πυκνή βλάστηση. Μέχρι πρόσφατα η δύναμη του ποταμού είχε αξιοποιηθεί από τους κάτοικους της γύρω περιοχής με νερόμυλους χτισμένους στο πλάι του. Οι απότομοι γκρεμοί που υψώνονταν πάνω από τις όχθες παρείχαν καταφύγιο σε ερημίτες και μοναχούς οι οποίοι ζούσαν σε σπηλιές και μοναστήρια χτισμένα στους βράχους. Σε αυτό το μέρος, πραγματοποιείται μια από τις καλύτερες καταβάσεις ποταμού ράφτινγκ σε δύο από τα πιο όμορφα ποτάμια της Ελλάδας.
Σκι
Στη θέση "Οροπέδιο της Οστρακίνας" κοντά στην κορυφή του Μαινάλου και σε υψόμετρο 1600μ., βρίσκεται σύγχρονο χιονοδρομικό κέντρο και ορειβατικό καταφύγιο. Το χιονοδρομικό κέντρο προσφέρει μια από τις καλύτερες πίστες για σκι στην Ελλάδα και προσελκύει πολλούς φίλους του σπορ από την Πελοπόννησο και την Αθήνα. Διαθέτει σαλέ με εντευκτήριο και εστιατόριο, 3 αναβατήρες μεταφοράς 200, 350 και 500/ατόμων ανά ώρα και 5 πίστες. Το χιονοδρομικό κέντρο παλιότερα λειτουργούσε χάρη στις προσπάθειες του Ορειβατικού Συλλόγου Τρίπολης. Σήμερα εποπτεύεται από το Δήμο Λεβιδίου. Από την Οστρακίνα περνά το Ευρωπαϊκό Μονοπάτι Μεγάλων Διαδρομών Ε4.
Πολύ κοντά στο χιονοδρομικό κέντρο υπάρχει σύγχρονο ορειβατικό καταφύγιο ιδιοκτησίας του Ορειβατικού Συλλόγου Τρίπολης. Είναι χωρητικότητας 26 ατόμων και διαθέτει κουζίνα, δεξαμενή νερού, θερμάστρες πετρελαίου και ξύλων, τζάκι, τουαλέτες εντός, ξενώνα και αίθουσα εντευκτηρίου.
14 locals recommend
Mainalon ski center
Στη θέση "Οροπέδιο της Οστρακίνας" κοντά στην κορυφή του Μαινάλου και σε υψόμετρο 1600μ., βρίσκεται σύγχρονο χιονοδρομικό κέντρο και ορειβατικό καταφύγιο. Το χιονοδρομικό κέντρο προσφέρει μια από τις καλύτερες πίστες για σκι στην Ελλάδα και προσελκύει πολλούς φίλους του σπορ από την Πελοπόννησο και την Αθήνα. Διαθέτει σαλέ με εντευκτήριο και εστιατόριο, 3 αναβατήρες μεταφοράς 200, 350 και 500/ατόμων ανά ώρα και 5 πίστες. Το χιονοδρομικό κέντρο παλιότερα λειτουργούσε χάρη στις προσπάθειες του Ορειβατικού Συλλόγου Τρίπολης. Σήμερα εποπτεύεται από το Δήμο Λεβιδίου. Από την Οστρακίνα περνά το Ευρωπαϊκό Μονοπάτι Μεγάλων Διαδρομών Ε4.
Πολύ κοντά στο χιονοδρομικό κέντρο υπάρχει σύγχρονο ορειβατικό καταφύγιο ιδιοκτησίας του Ορειβατικού Συλλόγου Τρίπολης. Είναι χωρητικότητας 26 ατόμων και διαθέτει κουζίνα, δεξαμενή νερού, θερμάστρες πετρελαίου και ξύλων, τζάκι, τουαλέτες εντός, ξενώνα και αίθουσα εντευκτηρίου.
πεζοπορια
Η περιοχή του Μαινάλου βρίσκεται στην Αρκαδία, στην καρδιά της Πελοποννήσου, της πλουσιότερης σε ιστορία και τοπία περιοχής της Ελλάδας.
Δεκάδες χωριά, άλλα στα πόδια του δάσους, άλλα στην περίμετρο των εύφορων λεκανών και άλλα στις εξόδους των μεγάλων κεφαλαριών, οριοθετούν τον όγκο του βουνού, που υψώνεται σχεδόν 1000 μ. πάνω από το απέραντο αρκαδικό υψίπεδο, ήδη γύρω στα 1000 μ. πάνω από το επίπεδο της θάλασσας.
Τόπος πολυσχιδής και φυσικά κερματισμένος, η κεντρική Αρκαδία σμιλεύτηκε με πείσμα από τον άνθρωπο για χιλιάδες χρόνια και έφτασε στην εποχή μας στολισμένη με κάθε ιστορική ή τοπιολογική αναφορά που άνθισε ποτέ στη Μεσόγειο: σε κάθε πτυχή του φυσικού σκηνικού, πολιτείες και ξεμόνια, ακροπόλεις και ασκητήρια, δεξαμενές και γεφύρια, μπαρουτόμυλοι και αλώνια, ξέφωτα και κρήνες, ξεφυτρώνουν αδιάκοπα μέχρι που το μολύβι κουράζεται να καταγράφει και το μάτι να καταχωρεί. Και ανάμεσα σε όλα αυτά, ένα ατέρμον δίκτυο μονοπατιών ανεβαίνει, κατεβαίνει, φιδογυρίζει και αναστομώνεται στα λιβάδια και τα διάσελα.
https://menalontrail.eu/el/
9 locals recommend
Mainalo
Η περιοχή του Μαινάλου βρίσκεται στην Αρκαδία, στην καρδιά της Πελοποννήσου, της πλουσιότερης σε ιστορία και τοπία περιοχής της Ελλάδας.
Δεκάδες χωριά, άλλα στα πόδια του δάσους, άλλα στην περίμετρο των εύφορων λεκανών και άλλα στις εξόδους των μεγάλων κεφαλαριών, οριοθετούν τον όγκο του βουνού, που υψώνεται σχεδόν 1000 μ. πάνω από το απέραντο αρκαδικό υψίπεδο, ήδη γύρω στα 1000 μ. πάνω από το επίπεδο της θάλασσας.
Τόπος πολυσχιδής και φυσικά κερματισμένος, η κεντρική Αρκαδία σμιλεύτηκε με πείσμα από τον άνθρωπο για χιλιάδες χρόνια και έφτασε στην εποχή μας στολισμένη με κάθε ιστορική ή τοπιολογική αναφορά που άνθισε ποτέ στη Μεσόγειο: σε κάθε πτυχή του φυσικού σκηνικού, πολιτείες και ξεμόνια, ακροπόλεις και ασκητήρια, δεξαμενές και γεφύρια, μπαρουτόμυλοι και αλώνια, ξέφωτα και κρήνες, ξεφυτρώνουν αδιάκοπα μέχρι που το μολύβι κουράζεται να καταγράφει και το μάτι να καταχωρεί. Και ανάμεσα σε όλα αυτά, ένα ατέρμον δίκτυο μονοπατιών ανεβαίνει, κατεβαίνει, φιδογυρίζει και αναστομώνεται στα λιβάδια και τα διάσελα.
https://menalontrail.eu/el/
Ιππασία
http://www.dimiourgies-xilou.gr/index.html
Ελάτη Αρκαδίας,
3ο χλμ. Ε.Ο. Βυτίνα – Ολυμπίας
Τηλ.: 27950-29017
Κιν.: 6977 022 173
Elati
http://www.dimiourgies-xilou.gr/index.html
Ελάτη Αρκαδίας,
3ο χλμ. Ε.Ο. Βυτίνα – Ολυμπίας
Τηλ.: 27950-29017
Κιν.: 6977 022 173